gǔ fēng qí yī
古风·其一
yǔ xí rú liú xīng, hǔ fú hé zhuān chéng
羽檄如流星，虎符合专城；
xuān hū jiù biān jí, qún niǎo jiē yè míng.
喧呼救边急，群鸟皆夜鸣。
bái rì yào zǐ wēi, sān gōng yùn quán héng
白日曜紫微，三公运权衡；
tiān dì jiē dé yī, dàn rán sì hǎi qīng.
天地皆得一，澹然四海清。
jiè wèn cǐ hé wéi? dá yán chǔ zhēng bīng
借问此何为？答言楚征兵；
dù lú jí wǔ yuè, jiāng fù yún nán zhēng.
渡泸及五月，将赴云南征。
qiè zú fēi zhàn shì, yán fāng nán yuǎn xíng.
怯卒非战士，炎方难远行。
cháng hào bié yán qīn, rì yuè cǎn guāng jīng.
长号别严亲，日月惨光晶。
qì jǐn jì yǐ xuè, xīn cuī liǎng wú shēng.
泣尽继以血，心摧两无声。
kùn shòu dāng měng hǔ, qióng yú ěr bēn jīng
困兽当猛虎，穷鱼饵奔鲸；
qiān qù bù yī hái, tóu qū qǐ quán shēn?
千去不一还，投躯岂全身？
rú hé wǔ gàn qī, yī shǐ yǒu miáo hū!
如何舞干戚，一使有苗乎！
