xiè táng dé míng huì zhēng
谢唐德明惠筝
gāo rén ài zhēng rú ài yù, rěn kǒu bù cān yào tiān zhú.
高人爱筝如爱玉，忍口不餐要添竹。
yún hé yòu qiǎn shí bèi lái, hūn huā liǎng yǎn wèi qú kāi.
云何又遣十辈来，昏花两眼为渠开。
fàn fū shù fù xiàng shì mài, wài qiáng zhōng gān měi ān zài.
贩夫束缚向市卖，外强中乾美安在。
jǐn wén yóu dài luò huā ní, bù lùn shāo zhǔ liǎng jiē qí.
锦纹犹带落花泥，不论烧煮两皆奇。
zhū gān lèi rén zhēn kě zuò, yǐ sǔn lèi gōng duān bù è.
猪肝累人真可作，以笋累公端不恶。
