鼻端无复鼾如雷注音参考

xǐ de jiàn chá
喜得建茶

yù shí hé yóu dào cǎo lái, zhòng lián chū xǐ chè fēng kāi.
玉食何由到草莱,重奁初喜坼封开。
xuě fēi yǔ lǐng hóng sī wéi, rǔ fàn mǐn xī lǜ dì cái.
雪霏庾岭红丝磑,乳泛闽溪绿地材。
shé běn cháng liú gān jǐn rì, bí duān wú fù hān rú léi.
舌本常留甘尽日,鼻端无复鼾如雷。
gù yīng bù fù péng yóu yì, shǒu qiè fēng lú zhú xià lái.
故应不负朋游意,手挈风炉竹下来。

陆游

陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...