qiū yuè qū
秋月曲
jiù shí jiā zhù cháng ān chéng, wàn hù qiān mén qiū yuè míng, zǐ mò zhū lóu gē chuī hǎi, hān yàn bù jué yín hé qīng.
旧时家住长安城，万户千门秋月明，紫陌朱楼歌吹海，酣宴不觉银河倾。
shòu xiáng chéng tóu gèng qí jué, mǎng mǎng píng shā qiān lǐ yuè, xuǎn bīng yè chū dǎ fān yíng, tiě mǎ cù bīng bīng yù liè.
受降城头更奇绝，莽莽平沙千里月，选兵夜出打番营，铁马蹴冰冰欲裂。
sāi yuè wèi luò chéng gōng huí, yāo gǔ héng dí rú chūn léi.
塞月未落成功回，腰鼓横笛如春雷。
cháng ān gāo lóu qǐ bù lè, yǔ cǐ xiāng qù hé liáo zāi! zhàng fū zhì zài chuí bù xiǔ, qī hú kū lóu chí yǐn jiǔ, jǔ tóu yún biǎo fēi jīn pán, tòng yǐn bù yòng sī cháng ān.
长安高楼岂不乐，与此相去何辽哉！丈夫志在垂不朽，漆胡骷髅持饮酒，举头云表飞金盘，痛饮不用思长安。
