bìng zhōng jiǔ zhǐ jiǔ yǒu huái chéng dū hǎi táng zhī shèng
病中久止酒有怀成都海棠之盛
bì jī fāng lǐ hǎi táng shí, mí yuè jiān xún zuì bù zhī.
碧鸡坊里海棠时，弥月兼旬醉不知。
mǎ shàng nán xún qián mèng jìng, zūn qián shuí jì jiù gē cí? mù qióng luò rì héng qiān zhàng, cháng duàn chūn fēng bǎ yī zhī.
马上难寻前梦境，樽前谁记旧歌辞？目穷落日横千嶂，肠断春风把一枝。
shuō yǔ gù rén yīng bù xìn, chá yān chán tà bìn chéng sī.
说与故人应不信，茶烟禅榻鬓成丝。
