bù xū
步虚
nǎng zhě guò luò yáng, gōng què qīn yún qǐ jīn zhě guò luò yáng, xiāo rán dàn huāng lěi.
曩者过洛阳，宫阙侵云起；今者过洛阳，萧然但荒垒。
tóng tuó wò shēn jí, shǐ wǒ cè chuàng duō kě lián mò shàng rén, yì fù xiào qiě gē.
铜驼卧深棘，使我恻怆多；可怜陌上人，亦复笑且歌。
shì shì máng máng jǐ chéng huài, wàn rén kàn huā shēn dú zài.
世事茫茫几成坏，万人看花身独在。
běi máng qiū fēng chuī yě hāo, gǔ zhǒng jiàn píng xīn zhǒng gāo.
北邙秋风吹野蒿，古冢渐平新冢高。
