fàng gē xíng
放歌行
jūn bú jiàn fén yáng fù guì jìn gǔ wú, èr shí sì kǎo shū zhōng shū yòu bú jiàn cí míng qǐ zì bù yī zhōng, jiǔ shí wǔ rì zhì sān gōng.
君不见汾阳富贵近古无，二十四考书中书；又不见慈明起自布衣中，九十五日至三公。
rén shēng qióng dá gè yǒu mìng, fú yī jìng qù yóu chà shèng.
人生穷达各有命，拂衣径去犹差胜。
jiè tuī fén sǐ zhōng bù huǐ, liáng hóng jì shí wú hé bìng? ān yòng suí dié dōng fù xī, xiàn yú nài rǔ xī jiē tī chū wú gōng lùn pàn jīng wèi, tú shǐ xīn guì jīn yún ní.
介推焚死终不悔，梁鸿寄食吾何病？安用随牒东复西，献谀耐辱希阶梯；初无公论判泾渭，徒使新贵矜云泥。
jī shān yī lǎo pín wú shí, yī pò lǚ chuān miàn lí hēi shéi zhī kuài yì jǔ shì wú, nán shān zhī nán běi shān běi!
稽山一老贫无食，衣破履穿面黧黑；谁知快意举世无，南山之南北山北！
