zài yòng qián yùn
再用前韵
xiū lùn jīn zuó zǒng jiē fēi, shì wèi chéng gān yǔ wǒ wéi.
休论今昨总皆非,世味诚甘与我违。
shǔ dào suī rú lǚ píng dì, dù juān zhōng quàn bù rú guī.
蜀道虽如履平地,杜鹃终劝不如归。
sān dōng zì kǔ zuò máo yǐng, yī mèng wēi guān péi wèi fēi.
三冬自苦坐毛颖,一梦微官陪尉飞。
yè jiǔ nán zhī fān juàn què, máng máng yuè bái zhòng xīng xī.
夜久南枝翻倦鹊,茫茫月白众星稀。