ài lián shuō
爱莲说
shuǐ lù cǎo mù zhī huā, kě ài zhě shén fān.
水陆草木之花，可爱者甚蕃。
jìn táo yuān míng dú ài jú.
晋陶渊明独爱菊。
zì lǐ táng lái, shì rén shén ài mǔ dān.
自李唐来，世人甚爱牡丹。
yǔ dú ài lián zhī chū yū ní ér bù rǎn, zhuó qīng lián ér bù yāo, zhōng tōng wài zhí, bù màn bù zhī, xiāng yuǎn yì qīng, tíng tíng jìng zhí, kě yuǎn guān ér bù kě xiè wán yān.
予独爱莲之出淤泥而不染，濯清涟而不妖，中通外直，不蔓不枝，香远益清，亭亭净植，可远观而不可亵玩焉。
shén ài yī zuò: shèng ài yǔ wèi jú, huā zhī yǐn yì zhě yě mǔ dān, huā zhī fù guì zhě yě lián, huā zhī jūn zǐ zhě yě.
(甚爱 一作：盛爱)予谓菊，花之隐逸者也；牡丹，花之富贵者也；莲，花之君子者也。
yī! jú zhī ài, táo hòu xiān yǒu wén.
噫！菊之爱，陶后鲜有闻。
lián zhī ài, tóng yǔ zhě hé rén? mǔ dān zhī ài, yí hū zhòng yǐ!
莲之爱，同予者何人?牡丹之爱，宜乎众矣!
