dū chéng cóng shì xiāo yuán wài jì hǎi lí huā shī, jǐn qǐ lì zhì huì rán yuǎn jí
都城从事萧员外寄海梨花诗,尽绮丽至惠然远及
zhū lǚ xíng tái yōng fù chán, wài láng gāo bù shì shén xiān.
珠履行台拥附蝉,外郎高步似神仙。
chén cí jīn jiàn táng fēng shèng,
陈词今见唐风盛,
cóng shì yáo zhān wèi guó xián.
从事遥瞻卫国贤。
zhì dì hǎo cí líng cǎi bǐ, huàn huā chūn shuǐ nì yú jiān.
掷地好词凌彩笔,浣花春水腻鱼笺。
dōng shān fāng yì xū tóng shǎng, zi kàn náng shèng jǐ rì chuán.
东山芳意须同赏,子看囊盛几日传。
羊士谔(约762~819),泰山(今山东泰安)人。贞元元年礼部侍郎鲍防下进士。顺宗时,累至宣歙巡官,为王叔文所恶,贬汀州宁化尉。元和初,宰相李吉甫知奖,擢为监察御史,掌制诰。後以与窦群、吕温等诬论宰执,出为资州刺史。士谔工诗,妙造梁《选》,作皆典重。与韩梓材同在越州,亦以文翰称。著集有《墨池编》、《晁公武郡斋读书志》。...