luò méi
落梅
yī piàn néng jiào yī duàn cháng, kě kān píng qì gèng duī qiáng.
一片能教一断肠，可堪平砌更堆墙。
piāo rú qiān kè lái guò lǐng, zhuì shì sāo rén qù fù xiāng.
飘如迁客来过岭，坠似骚人去赴湘。
luàn diǎn méi tái duō mò shù, ǒu zhān yī xiù jiǔ yóu xiāng.
乱点莓苔多莫数，偶粘衣袖久犹香。
dōng fēng miù zhǎng huā quán bǐng, què jì gū gāo bù zhǔ zhāng.
东风谬掌花权柄，却忌孤高不主张。
