mù lán huā màn
木兰花慢
tàn xī shān guī kè, yòu chóu lǐ, guò qīng míng.
叹西山归客，又愁里，过清明。
jì mù yàn cháo qīng, cháo táng rén qù, wǎng shì kān jīng.
记幕燕巢倾，朝堂人去，往事堪惊。
xíng cáng gù fēi rén lì, dùn chén yīng zhōng kuì cǎo táng líng.
行藏固非人力，顿尘缨、终愧草堂灵。
pān yuè wú jiàn kě fù, yuān míng hé dì kān gēng.
潘岳无间可赋，渊明何地堪耕。
hàn jiā yī lùn dào shū shēng.
汉家一论到书生。
liù hé wàng chéng qīng.
六合望澄清。
shén lóu shàng yuán lóng, shān zhōng zǎi xiàng, hé zhǐ xū míng.
甚楼上元龙，山中宰相，何止虚名。
dāng nián wò lóng xīn shì, jǐn yǔ máo qiān gǔ jiàn qīng míng.
当年卧龙心事，尽羽毛、千古见青冥。
qiáo cuì zhōng táng gù lì, zuì lái lǎo lèi zòng héng.
憔悴中堂故吏，醉来老泪纵横。
