méi huā shù zhī, cǎn liǎng xiǎo cí píng xuě hán yī yè, èr píng dòng liè
梅花数枝，篸两小瓷瓶·雪寒一夜，二瓶冻裂
hé rén shuāng zèng shuǐ jīng píng, méi huā shù zhī píng dǐ shēng.
何人双赠水精瓶，梅花数枝瓶底生。
shòu zhī shàng dài zhé hén zài, gé píng zhào jiàn tòu gǔ míng.
瘦枝尚带折痕在，隔瓶照见透骨明。
dà zhī kāi jǐn huā rú xuě, xiǎo zhī wèi kāi gèng qīng jué.
大枝开尽花如雪，小枝未开更清绝。
zhēng cóng píng kǒu bèng chū lái, qí nài kān kàn bù kān duō.
争从瓶口迸出来，其柰堪看不堪掇。
rén yán shuǐ jīng chū chū wàn hè shí, yù níng wèi níng rú dòng zhī.
人言水精初出万壑时，欲凝未凝如冻脂。
shàng yǒu jiāng hǎi huā zhèng shèng, chuī zhé shù zhī duò hán jìng.
上有江海花正盛，吹折数枝堕寒镜。
yù gōng gē qǔ dào rén wèn, zuó chū píng zi hé méi kàn.
玉工割取到人问，琢出瓶子和梅看。
zhì jīn yóu yǒu wèi yí chù, píng lǐ shuǐ zhū zǒu lái qù.
至今犹有未疑处，瓶里水珠走来去。
zhǐ chóu chuāng wài chūn rì hóng, píng zi huà zuò wáng shì gōng.
只愁窗外春日红，瓶子化作亡是公。
