zhěn shàng zuò
枕上作
wú dì róng zhuī sì bì kōng, hào rán yì wèi chuàng tú qióng.
无地容锥四壁空，浩然亦未怆途穷。
mèng huí juàn zhěn dēng cán hòu, shī zài kōng jiē yǔ dī zhōng.
梦回倦枕灯残後，诗在空阶雨滴中。
cú suì yì chéng shuāng bìn tū, gù rén nán fù yī zūn tóng.
徂岁易成双鬓秃，故人难复一樽同。
táng ān wàn lǐ yīn chén jué, shuí wèi hán shā wèn duàn hóng?
唐安万里音尘绝，谁为寒沙问断鸿？
