běi chuāng
北窗
yàn yīng zhǎng bù mǎn wǔ chǐ, chún yú yǐn néng zhì yī shí.
晏婴长不满五尺，淳于饮能至一石。
lǎo wú gōng míng wèi zú tàn, huá jī wán shì yì fēi xī.
老无功名未足叹，滑稽玩世亦非昔。
dāng nián jiāo yǒu qīng yī shí, shuí liào péng mén jīn jì jì! chén shān lǐ shí qiān zǎi shì, zǎo sǐ dàng wèi tiān xià xī.
当年交友倾一时，谁料蓬门今寂寂！陈山李石千载士，早死当为天下惜。
sī wén xiǎn huì duān yǒu mìng, dào yōu yùn cù fēi rén lì.
斯文显晦端有命，道悠运促非人力。
wǒ jīn jī shān yī lǎo nóng, bǎi suì bù sǐ zhī hé yì? hòu shēng kě wèi yào yǒu rén, shuí néng yǐn ruò yī dí guó? kuáng yán wù fā xīn zì jīng, guī wò běi chuāng hái mò mò.
我今稽山一老农，百岁不死知何益？後生可畏要有人，谁能隐若一敌国？狂言勿发心自惊，归卧北窗还默默。
