hán dān cí
邯郸词
qiè jiā zài zhào shí èr kuí, fū xù yóu yàn hū ruò yí.
妾家在赵十二逵，夫婿游燕忽若遗。
kuáng rú yáng liǔ fēi chūn xù, zhuō bǐ bān jiū shǒu gù zhī.
狂如杨柳飞春絮，拙比班鸠守故枝。
ér shí zhǐ niàn jià rén hǎo, jià dé chūn fēng hái zì lǎo.
儿时只念嫁人好，嫁得春风还自老。
chūn fēng fēi yáng dà dào páng, bù xī gāo lóu xiù wén qiǎo.
春风飞扬大道旁，不惜高楼绣纹巧。
jiàng zhī wú lì lèi cháng liú, bái là néng gàn xiāng àn shōu.
绛脂无力泪长流，白蜡能干香暗收。
míng jiū yīn qín xiāng duì yǔ, zhī shuí huàn qíng shuí huàn yǔ.
鸣鸠殷勤相对语，知谁唤晴谁唤雨。
