zhú yǐng yáo hóng lì chūn rì xuě, hé qiū yá yùn
烛影摇红（立春日雪，和秋崖韵）
chūn rì jiāng jiāo, sù é chuī xià yín fān wǔ.
春日江郊，素娥吹下银幡舞。
dōng fēng diǎn diǎn luàn chá yān, liú dào míng cháo fǒu.
东风点点乱茶烟，留到明朝否。
yǎn xiù níng hán bù yǔ.
掩袖凝寒不语。
màn nián sū zhī zhī lǚ lǚ.
漫黏酥、枝枝缕缕。
duàn cháng xiū shì, fēi xù duō shí, luò méi shēn chù.
断肠休似，飞絮多时，落梅深处。
xiān zhǎng qíng lái, cuì méi liǎn bàn kàn chéng lù.
仙掌擎来，翠眉敛半看成露。
jīng shā mǎ shàng miàn lián qīng, shuí guì zhān lú zhǔ.
惊沙马上面帘轻，谁贵毡庐主。
duō shǎo gāo yáng bàn lǚ.
多少高阳伴侣。
dào rú jīn shěn míng jǐ xǔ.
到如今、沈冥几许。
chéng chá xiāng wèn, wàn lǐ yín hé, yù guī wú lù.
乘槎相问，万里银河，欲归无路。
