mò shān xī yì gǔ rén shī yún\" mǎn chéng fēng yǔ jìn chóng yáng\" yīn chéng cǐ cí
蓦山溪（忆古人诗云“满城风雨近重阳”因成此词）
mǎn chéng fēng yǔ, yòu shì chóng yáng jìn.
满城风雨，又是重阳近。
huáng jú mèi qīng qiū, yǐ dōng lí shāng liáng kāi jǐn.
黄菊媚清秋，倚东篱、商量开尽。
hóng yú bái jiǔ, jǐng wù yī nián nián, rén jiàn yuǎn, mèng hái xī, yíng de wú qióng hèn.
红萸白酒，景物一年年，人渐远，梦还稀，赢得无穷恨。
chāi fēn jìng pò, yī yī guān fāng cùn.
钗分镜破，一一关方寸。
qiáng zuì yù xiāo chú, zuì hún xǐng qī liáng yuè mèn.
强醉欲消除，醉魂醒、凄凉越闷。
yuān yāng sù zhài, cháng le è yīn yuán, dāng shí shì, zhǐ jīn chóu, bān jǐn ān rén bìn.
鸳鸯宿债，偿了恶因缘，当时事，只今愁，斑尽安仁鬓。
