bái yún shān fáng cì yùn mǎ dào shì xū zhōng sān shǒu
白云山房次韵马道士虚中三首
shuāng jìng tiān kōng xīn gòng yuǎn, yī lǚ yóu sī wú kě jiǎn.
霜净天空心共远，一缕游丝无可剪。
yù shí rén jiān zhēn dào rén, yǎn jìn hóng chén niàn tou zhuǎn.
欲识人间真道人，眼近红尘念头转。
lì lì luò luò yī tū wēng, qǔ shù guò duō bǐng màn róng.
历历落落一秃翁，取数过多邴曼容。
cóng jīn jiào zǐ wèi mù tóng, qǐ fù gǎn wàng míng dǐng zhōng.
从今教子为牧童，岂复敢望铭鼎钟。
xián péng lěng yǒu shí xiāng jù, fāng cùn bù wú àn hé chù.
閒朋冷友时相聚，方寸不无暗合处。
gǔ shén xuán pìn yào shēn zhì, diào gān xū fú shān hú shù.
谷神玄牝要深知，钓竿须拂珊瑚树。
